فرمت فايل : doc
حجم : 1953
توضيحات محصول :
سرفصل مطالب:
فصل اول
جغرافياي طبيعي و اقتصادي مناطق
فصل دوم
اثرات نفت بر اقتصاد كشور و محيط زيست مناطق
فصل سوم
آلودگي‌هاي نفتي، تهديدي ديگر
فصل چهارم
بكارگيري پتانسيل هاي طبيعي مناطق در جهت توسعه اقتصادي
فصل پنجم
ضرورت توجه بيشتر به مناطق مورد بحث
----------------
مناطق نفت خيز ايران و تاثير نفت بر اقتصاد و محيط زيست
خليج فارس و درياي عمان(موقعيت جغرافيايي و شرايط زيست)
خليج فارس درياي حاشيه اي (Marginal sea) و نيمه بسته اي (semi-enclosed) است كه در اثر تأثير متقابل قاره آفريقا و اروپا-آسيا در طول ادوار گذشته زمين شناسي ايجاد شده است و مساحت آن حدود 24000 كيلومتر مربع مي باشد. طول سواحل شمالي خليج فارس و درياي عمان در حدود 2500 كيلومتر مي باشد. عرض خليج فارس 300-200 كيلومتر با عمق متوسط 35-30 متر است. عميق ترين قسمت درياي عمان حدود 3650 متر و خليج فارس در سمت تنگه هرمز 90 متر مي باشد. خليج فارس در محدوده عرض هاي مناطق گرمسيري كره زمين و بين عرضهاي 25 تا 30 درجه شمالي قرار گرفته و به همين جهت آب و هواي غالب آن گرم و مرطوب است.
به طوريكه حداكثر به 45 درجه سانتي گراد مي رسد. اين امر باعث شده تا ميزان تبخير سالانه به حدود 2000 ميليمتر بالغ شده و موجب افزايش شوري آب دريا شود. به همين خاطر ميزان شوري سالانه آن حدود 40 در هزار است كه در مناطق كم عمق به مراتب بيشتر مي باشد.
...
عمده ترين آلاينده خليج فارس و درياي عمان، نفت و فرآورده‌هاي آن مي‌باشد. منطقه خليج فارس و حوضچه‌هاي نفتي اطراف آن حامل حدود 60 درصد از نفت جهان مي‌باشد و نزديك به 40 درصد از صادرات نفت جهان از اين منطقه انجام مي‌شود. بنابراين، اين ماده به شكلهاي گوناگون موجب آلودگي خليج فارس تا 47 برابر بيشتر از درياهاي مشابه در جهان شده است. نفت هنگام ورود به دريا با توجه به شرايط جوي و شكل ساختماني آن دستخوش تغييراتي از جمله تبخير، تعليق، تركيب، ترسيب و تجزيه مي‌گردد. هيدروكربنهاي سبك موجود در نفت خام به سرعت تبخير و از محيط دريا خارج مي‌شود ولي در نهايت با ريزشهاي جوي دوباره به دريا باز مي‌گردد. هيدروكربنهاي سنگين رسوب مي‌كنند يا به بستر دريا مي‌روند يا توسط امواج به ساحل آمده، به شكل توپك‌هاي متشكل از قير (Taebal) در ساحل پراكنده مي‌شوند.
...